دوباره یاد بگیر تنهایی کیف کنی....

بهش گفتم:
تو اونقدر لذت های مهم تو زندگی داری که به اندازه کافی ذهن و وجودت رو درگیر کنه که کارها و اشتباهات دیگران را نبینی....
فقط کافیه ابتدای کار یه کم مواظب باشی که حتی اگه بدترین و اعصاب خوردکن ترین حرف ها رو هم میزنند، تو عصبانی نشی، چون جلوی تو بازِ بازه و فقط کافیه بدون اصطکاک و بحث از کنارشون رد شی....، چون هر چی باهاشون بحث کنی یعنی تو یه فاز و یک سطح حرکت میکنید، در حالیکه این نیست و با بحث نکردن و شاد و خوشرو (اما بی اعتنا از ته دل) بودن نسبت بهشون، تفاوت فازتون مشخص میشه و حساب خودشون رو می کشند.
وقتی میبینی تو کارت دخالت میکنند و کاسه داغ تر از آش میشن و اعصابت رو با حرفهاشون خورد میکنند، فقط باید بفهمی که دلت رو زیادی بهشون نزدیک کردی و زیادی اونها رو در جریان زندگی مستقل و شخصیت گذاشتی و از برنامه ها و اهدافت براشون زیادی گفتی، در حالیکه بهتره تنها موقع عمل از برنامه اون لحظه تو مطلع بشن؛ اما راهش بداخلاقی و عصبانی شدن نیست. سعی کن فوری دلت رو دور کنی و شادی شدید شخصی داشته باشی و بدون اینکه عصبانی بشی، فقط بهشون بی اعتنا باشی...