مشکلات مربوط به زنان در جامعه ایران از کجا نشأت میگیره..

هیچ وقت تا حالا فکر کردید به اینکه مشکلات مربوط به مؤنث ها (ناهنجاری های اجتماعی، خانوادگی و..) در جامعه ایران از کجا نشأت میگیره و راه حلش چیه؟

همه این قبیل مشکلات از اینجا نشأت میگیره که مذکر در جامعه ما تریبون داره و کتاب مینویسه و صحبت میکنه.. و مؤنث سکوت کرده! در واقع، مذکرها حریف یا معترضی به چرت و پرت هایی که در رابطه با بحث جنسیت ها تحویل جامعه میدن، توی جامعه پیدا نمیکنند و میدون رو برای نطق های یکطرفه و اشنباهشون، باز و بدون مانع میبینند..

مؤنث ها به دلایل معلومی که در اینجا فرصت بحثش نیست، خودشون رو کنار کشیدند و تمایل زیادی به تک و توک وارد شدن به این قضایا رو ندارند.. اما اگر قراره این قبیل مسائل مربوط به مؤنث ها در جامعه حل بشه، قاعدتاً باید مؤنث و دیدگاهش وارد صحنه بشه..

مسلماً چه مؤنث و چه مذکر، اگر بخواد تریبونی داشته باشه، باید سرش به تنش بیارزه و بر اساس مسیر درستی صحیت کنه.. هر کسی نمیتونه وارد این صحنه بشه و مسلماً مردم فرهیخته هم، پای صحبت هر کسی نمیشینند.. پس منظورم همه مؤنث های جامعه نیست. اونی که این کاره است منظوره..

در واقع، مهمترین مشکل مؤنث ها در جامعه ایران اینه که دیدگاه پوچ و ظاهربینانه مذکر در جامعه پراکنده است و دیدگاه مؤنث ها حاکم نیست.. (البته کاملاً واضحه که منظور، فقط یک سری بحث های جانبی در توصیف جنسیت هاست (انواع و اقسامش، هر جایی اثری از یک مؤنث و مسائلش در صحبت ها وجود داره..)، و منظور، مسائل اصلی جامعه نیست. در مسائل اصلی و مهم جامعه که به جنسیت خاصی ربطی نداره، همه "انسان"ها یکسان فکر میکنند و نظر مؤنث و مذکر فرقی نداره و فقط به سطح انسانیت ربط داره..)

بالاخره مذکر، یک موجود ظاهربین و جزء نگره و مؤنث رو که یک موجود باطنیه، نمیشناسه و بنابراین، شناخت درستی از جنسیت خودش هم نمیتونه داشته باشه.. چون تصوری از بالاتر از خودش نداره.. مؤنث یک موجود باطن بینه که این یک کل نگری و تشخیص درست بهش میده (منظور، توصیف مسائل جنسیتیه و نه مسائل مهم که "انسان" تشخیص میده)

مؤنث، چیزهایی از جزئیات اصیل مسأله رو میتونه درک کنه که مذکر ظاهربین، هرگز به ذهنش خطور هم نمیکنه.. حداقل راجع به خودش که یک موجود باطنی و پر رمز و رازه و مذکر راهی به شناخت دقیقش نداره مگر اینکه از یک آستانه بینهایت بالایی از انسانیت عبور کنه..

و خیلی بده که یک جنسیت (اون هم کسی که اشنباه برداشت میکنه) حرف بزنه و نظراتش رو بیان کنه و دیگری، سکوت کنه..

در واقع، مشکلات مربوط به مؤنث ها در جامعه از اینجا نشأت میگیره که موجودی که کمتر میفهمه، بیشتر حرف میزنه و کسی که بیشتر میفهمه، سکوت کرده و حتی اعتراضش رو هم در ظاهر بلند نمیکنه..

حالا شاید مؤنث ها به دلایل مشخص و از جمله اینکه دوست ندارند در جامعه ظاهر و انگشت نما و شناخته شده باشند، تریبون خاصی رو به خودشون اختصاص نمیدن.. اما این راه داره.. میشه پاتریبونی های مؤنث ها، فقط خود مؤنث ها باشند و سخنران، با رعایت نهایت حدود شرعی مد نظرش حضور پیدا کنه، اما فیلم برداری بشه از جلسه و توی صدا و سیما پخش بشه.. اینکه فقط یک عده اندک از مؤنث ها وارد ماجرا بشن هم کافی نیست، باید حداقل، به تعداد مذکرهای تریبون دار و صدابلند در جامعه، مؤنث هم وارد کار بشه.. اینطوری کم کم چند نفر که بیشتر میفهمند، شناخته میشند و دیدگاه درست مؤنث ها در جامعه رواج پیدا میکنه..

پاتریبونی های مؤنث هم که پای صحبت این قبیل سخنرانان مؤنث میشینند، طبیعتاً کم کم بحث و سؤالات رو به سمت دغدغه هاشون که دغدغه های خاک خورده و زیرخاکستر خوابیده مؤنث هاست، هدایت میکنند و اون سطح بالای مطرح کردن بحث و حل کردن مسائل مربوط به مؤنث ها در جامعه کم کم شکل میگیره..

و مذکر تریبون دار ما هم که در طول سالیان دراز، یکطرفه و بدون مانع، عقائد و دیدگاه های اشتباه خودش رو به خورد جامعه داده بود، کم کم سر جاش میشینه و مجبوره حقایق رو بپذیره یا کوتاه بیاد..

این نکته رو هم بگم که همه مذکرهای تریبون دار و صدا بلند جامعه اینطور نیستند و بعضی ها، واقعاً روح با صفایی دارند و همون درک باطن بینانه و کل نگرانه مؤنث ها رو از مسائل دارند.. اما واقعاً تعداد صدابلندهاشون زیاد نیست و اغلب مذکرهای تریبون دار، بعضی دیدگاه های صد درصد غلطشون رو راجع به بحث جنسیت ها، در طول سالیان متمادی در جامعه پراکنده کرده اند..